Droga do niepodległości

Pod koniec XVIII w. Polska była tzw. kolosem na glinianych nogach. Była jednym z największych państw w Europie i jednocześnie jednym
z najsłabszych. Nasza armia składała się z 24 tys. żołnierzy, dla porównania armie rosyjska i austriacka miały po 300 tys. żołnierzy, armia pruska
200 tys.

Pod koniec XVIII w. Polska była tzw. kolosem na glinianych nogach. Była jednym z największych państw w Europie i jednocześnie jednym z najsłabszych. Nasza armia składała się z 24 tys. żołnierzy, dla porównania armie rosyjska i austriacka miały po 300 tys. żołnierzy, armia pruska 200 tys.

Osłabiała nas wpływowa szlachta, której nie zależało na kraju i nieudolny król Stanisław August Poniatowski, który nie miał odwagi sprzeciwić się sąsiednim krajom, oraz podpisał zgody na rozbiory Polski. W 1793 r. podpisano II rozbiór Polski, wkrótce wybuchło powstanie kościuszkowskie, na czele którego stanął Tadeusz Kościuszko. Powstanie rozpoczęło się w marcu 1794 r., a jego celem było ratowanie ojczyzny. Po kilku miesiącach Rosjanie zdobyli Warszawę i dokonali rzezi mieszkańców miasta, a powstanie upadło. Polska utraciła niepodległość na kolejne 123 lata. Polacy z dnia  na dzień musieli uczyć się i pracować, mówiąc w innych językach. Chcąc odzyskać wolność, stawiali opór w dwóch ważnych powstaniach. W 1831 roku wybuchło powstanie listopadowe. Po klęsce powstańców car rosyjski Mikołaj I rozkazał wybudować Cytadelę, w której mieli być mordowani i przetrzymywani działacze niepodległościowi. W 1863 r. wybuchło powstanie styczniowe, które również zakończyło się klęską powstańców. Na początku XX w. Polacy znów zaczęli myśleć o niepodległości Polski, gdyż państwa zaborcze były ze sobą w konflikcie. W 1914 r. rozpoczęła się I wojna, na czele wojsk polskich stanął Józef Piłsudski, który dążył do niepodległości Polski. 11 listopada 1918 r. Polska powróciła na mapy Europy lecz w nieokreślonych granicach. Do roku 1922 wojskom polskim udało się odzyskać Mazowsze, Małopolskę, Wielkopolskę, Górny Śląsk, Pomorze Gdańskie, środkową Litwę oraz wschodnią Ukrainę z Polesiem. Polska po 123 latach niewoli odzyskała niepodległość, przez kolejne 4 lata trwało formowanie jej granic. Trzeba pamiętać, że dzięki takim ludziom, jak Józef Piłsudski żyjemy dziś w wolnym i niepodległym kraju, mówimy w ojczystym języku. Pamiętajmy o tych, którzy przelewali krew za nasz kraj. Nie zapomnijmy, dlaczego obchodzimy Święto Niepodległości. Nie pozwólmy, by o tych ważnych wydarzeniach w dziejach naszego kraju pamiętali tylko nasi dziadkowie i rodzice. 11 listopada nie zapomnijmy o tych, którzy walczyli za naszą wolność.

Patryk Piskała, uczyń klasy II gimnazjum, mieszkaniec Wawra.