Szkolny budżet partycypacyjny

W Szkole Podstawowej nr 140 w Radości w ostatnich dniach października rozpoczęto realizację nowatorskiego projektu finansowanego przez Urząd m.st. Warszawy pod nazwą Szkolny Budżet Partycypacyjny. Przy wsparciu Fundacji Pole Dialogu młodzież przystąpiła do jego realizacji, mając świadomość, że do wykorzystania ma kwotę 4000 zł i w ramach tych środków można zaplanować jakieś inwestycje, bądź wydarzenia, których beneficjentami będzie społeczność szkolna. Należy jednak zachować wszelkie zasady obowiązujące przy realizacji samorządowych budżetów partycypacyjnych.

Na początku listopada wyłoniono Grupę Roboczą składającą się z uczniów klas siódmych: Emilii Cisowskiej, Teresy Borkowskiej, Hanny Piotrowskiej, Piotra Przybyłko, Wojtka Popławskiego, przedstawiciela Rady Rodziców p. Agnieszki Wójcik koordynatora projektu p. Anny Żbikowskiej – pedagoga szkolnego, która we współpracy z przedstawicielem Fundacji Pole Dialogu – p. Barbarą Rostek miała rozpowszechnić wśród uczniów i nauczycieli informację na temat projektu. Pierwszym zadaniem Grupy Roboczej było opracowanie regulaminu tego projektu. Młodzież z udziałem dorosłych opracowała regulamin dostosowany do warunków Szkoły.

Kolejnym zadaniem uczniów wchodzących w skład Grupy Roboczej było zapoznanie całej społeczności szkolnej z opracowanym regulaminem w zakresie m.in tego kto może głosować, w jaki sposób będzie przebiegało głosowanie, a przede wszystkim w zakresie warunków, jakie musi spełniać projekt. Chodziło tu m.in. o to projekt spełnia wymogi bezpieczeństwa, czy jest realny finansowo, czy będzie służył dzieciom i młodzieży i oczywiście czy zdobędzie poparcie uczniów.

Od tej pory uczniowie klas: od czwartych do trzecich klas gimnazjalnych zaczęli myśleć co w szkole można zmienić, ulepszyć, wprowadzić nowego. Był to czas kreatywnego myślenia – co można zrobić za 4000 zł? Pomysły były różne, od najbardziej „odlotowych” do tych bardziej realnych, które znalazły swoje odzwierciedlenie w złożonych na specjalnie przygotowanych formularzach wnioskach.

Weryfikacją projektów zajęła się Grupa Robocza. Złożono siedem wniosków. Niestety pięć z nich nie spełniało wymogów regulaminowych. Dwa projekty zaprezentowano na apelu szkolnym: jeden dotyczył zagospodarowania przestrzeni korytarza w szatni, drugi sfinansowania papierowej wersji gazetki szkolnej ukazującej się do tej pory wyłącznie w wersji elektronicznej.
Po prezentacji nastąpił czas promowania pomysłów przez ich autorów. Jednocześnie p. B. Rostek z Fundacji Pole Dialogu przeprowadziła dla młodzieży warsztaty na temat świadomego głosowania.

Wreszcie nadszedł decydujący moment. Głosowanie trwało przez dwa dni. Grupa Robocza otrzymała listy uprawnionych do głosowania (było ich 360), rozdała samodzielnie opracowane karty wyborcze z tematami projektów i po głosowaniu zliczyła głosy. Głosowało 313 osób, frekwencja wyborcza wyniosła 87%, 13 głosów okazało się nieważnych.
Uroczyste ogłoszenie wyników odbywało się w sali gimnastycznej w obecności władz dzielnicowych, nauczycieli i uczniów.

Wygrał projekt dotyczący zagospodarowania korytarza w szatni autorstwa uczniów klasy III gimnazjum i klasy ósmej: Kacpra Składanka, Maksa Fiszera, Zuzy Walenta Moniki Domżał, Damiana Chmielewskiego. W ramach modernizacji dolnego korytarza mają powstać miejsca do siedzenia i relaksu. Kanapy i fotele będą własnoręcznie wykonane przez uczniów z europalet na zajęciach plastycznych. Siedzenia i dodatkowe oświetlenie pozwolą uczniom na czytanie podczas przerw i w chwilach oczekiwania na dodatkowe zajęcia.

Drugi projekt dostał znacznie mniej głosów, ale w uznaniu za pracę nad nim Rada Rodziców postanowiła zakupić dla zespołu redakcyjnego gazetki aparat fotograficzny. Nie było zatem przegranych!

Wszyscy autorzy projektów (22 osoby) zostali obdarowani przez przedstawicieli władz dzielnicy Wawer upominkami.

Wszyscy zdobyliśmy bezcenną wiedzę na temat tego, jak można wspólnie realizować marzenia , nabierając jednocześnie przekonania, że jest to możliwe.

Spostrzeżenia z perspektywy koordynatora :
Pomysł, aby zaangażować młodych ludzi w taki projekt uważam za bardzo trafiony. Przy jego realizacji zaobserwowałam jak wielu praktycznych i organizacyjnych umiejętności brakuje dwunastolatkom, ale właśnie zmierzenie się z rzeczywistością, wymagającą od nich operatywności i odpowiedzialności przed społecznością szkolną jest świetną lekcją aktywnej, obywatelskiej postawy.

Uświadomienie młodzieży, że aby zrealizować jakiekolwiek przedsięwzięcie musimy określić jego cel, zbadać możliwości realizacji, ustalić harmonogram prac, odpowiednio zaprezentować i zadbać o poparcie dla projektu.

Podstawową wadą eksperymentu był bardzo krótki (sześć tygodni) czas jego realizacji, który w znacznym stopniu uszczuplił walory edukacyjne samej idei. Zabrakło czasu na precyzyjne opracowanie składanych wniosków z projektami a przede wszystkim na konsultacje w tej sprawie. Trudno bowiem wymagać, aby uczniowie poradzili sobie z dokładnym opisem przedsięwzięcia i opracowaniem kosztorysu. Tu potrzebne było wsparcie ze strony Grupy Roboczej, a dokładnie działających w niej osób dorosłych.