Ocalić od zajeżdżenia…

W Międzylesiu, na styku ulic Kożuchowskiej i Krupniczej, powsta­ła niedawno olbrzymia zaskakująca rozmiarami dziura, wypełniająca swoim obszarem niemal całą działkę. Zgodnie z treścią tablicy informacyjnej trwa tutaj „bu­dowa budynku wielorodzinnego z ga­rażem podziemnym”. Pięknie – więc ta głęboka dziura to wykop pod przyszły garaż podziemny? Dobrze że powstaje, bo wolnych miejsc par­kingowych w najbliższej okolicy coraz mniej. Kopanie dołu trwa od po­łowy października, a załadowane piachem 24-tonowe wywrotki regu­larnie krążą ulicami Krupniczą, Ko­larską, Pożaryskiego aż do Ronda Skurów. Choć to dopiero początek prac budowlanych, na nawierzch­niach ulic pojawiły się uszkodzenia kostki, zapadnięcia i koleiny.

To zaniepokoiło mieszkańców. Jako przedstawiciele Rady Osiedla Międzylesie bezzwłocznie podjęliśmy działania w kierunku wyjaśnienia sytuacji i powstrzymania dalszej dewastacji nawierzchni okolicznych dróg oraz znajdujących się w pasach drogowych podziemnych instalacji. Okazało się to niezwykle trudnym zadaniem…

Najpierw skorzystaliśmy z numerów telefonów interwencyjnych. Straż Miejska pomocy odmówiła argumentując, że “są od pojazdów stojących”. Dyżurny numeru interwencyjnego Policji odesłał nas do komisariatu na ul. Mrówczej. Tam – nikt nie odbierał. Dopiero drogą faksową (!), przez zawsze bardzo pomocne Biu­ro Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego w Urzędzie Dzielnicy Wawer, udało się zawiadomić komisariat i spowodować kontrolę na budowie. Nie zaproszono nas na tą kontrolę – podobno policja nie stwierdziła przekroczenia przepisów. Uwadze policjantów umknął je­dnak znak drogowy znajdujący się na początku ul. Krupniczej (na zdjęciu) – zakaz wjazdu samochodów ciężarowych. Czy zasięg obowiązywania tego znaku jest ograniczony? Gdzie właściwie kończy się strefa ograniczenia ruchu dla pojazdów ciężarowych? Czy projekt obsługi komunikacyjnej planowanej inwestycji uwzględnia istnienie strefy ograniczonego ruchu? Między innymi z tymi pytaniami Przewodniczący Rady Osiedla zwrócił się telefoni­cznie do Naczelników Wydziału Architektury i Wydziału Infrastruktury w Urzędu Dzielnicy Wawer. Infor­mację o sytuacji przesłano także do Burmistrza. I tu doczekaliś­my się reakcji.

Przedstawiciel Wydziału Infrastruktury, w asyście funkcjonariuszy Straży Miejskiej (a więc jednak!), dokonał kontroli budowy. Poza wskazaniem już zaistniałych uszkodzeń, nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości, czy uchybień i dopuszczono do dalszego ruchu samochodów o dużej ładowności. Jedynym skutkiem naszych działań był fakt, że po kontroli otrzymaliśmy z Urzędu Dzielnicy krótką informację potwierdzającą przeprowadzenie na budowie i wokół niej wizji lokalnej z udziałem kierownika budowy, Straży Miejskiej oraz przedstawicieli Wydziału Infrastruktury dla Dzielnicy Wawer. Stwierdzono w niej, że inwestycja prowadzona jest w oparciu o prawomocną decyzję o pozwoleniu na budowę zaś obsługa komunikacyjna powinna odbywać się ul. Krupniczą, Kolarską i Pożaryskiego. Potwierdzono, że na tych ulicach nie obowiązują ograniczenia tonażowe. Kierownik budowy zobowiązał się do bieżącego usuwania zanieczyszczeń jezdni oraz napraw uszkodzeń powstałych na skutek poruszania się pojazdów ciężkich po wymienionych ulicach. W przypadku powstania uszkodzeń, według zapisów w pozwoleniu na budowę, inwestor zobowiązany został do odtworzenia całej nawierzchni jezdni. Wykonano dokumentację fotograficzną obecnego stanu ulic i wskazano miejsca już powstałych uszkodzeń. Czyli wszystko w porządku – inwestor działa zgodnie z prawem i nie uchyla się od odpowiedzialności…

A jednak dokumentację zdjęciową wykonano już po rozpoczęciu prac budowlanych – jak więc udowodnić, że powstałe szkody są skutkiem obsługi inwestycji i nie powstały wcześniej? Dlaczego kontrolujący nie zauważyli usta­wionego na początku ul. Krupniczej znaku zakazu wjazdu samochodów ciężarowych? Dewastacja nawierzch­ni postępuje. Zagrożona jest sieć telekomunikacyjna (zapadająca się studzienka w ul. Kolarskiej) oraz sieć ciepłownicza (widoczne zapadnięcia w ul. Krupniczej). Wywóz ziemi to pierwszy etap budowy, za chwilę rozpocznie się zalewanie betonem ogromnego dołu, następnie wylewanie stanu surowego kondygnacji naziemnych, uszkodzenia nawierzchni okolicznych uliczek będą postępować (choć całkiem niedawno je wyremontowano). To budzi sprzeciw mieszkańców – mienie społeczne niszczeje bez gwarancji, że ktoś te szkody trwale naprawi.

Jako reprezentanci Rady Osiedla Międzylesie obawiamy się, że po zakończeniu budowy jej skutki będą dla nas wszystkich długo odczuwalne. Zastanawiamy się kto skontroluje stan ulic używanych do obsługi komunikacyjnej trwającej inwestycji budowlanej? Kto i kiedy zmusi inwestora do odtworzenia zniszczonych nawierzchni? W jaki sposób ma być egzekwowana od wykonawcy naprawa szkód, jeżeli nie wykonano żadnej dokumentacji geodezyjnej, inwentaryzacji z odpowiednim przekazaniem protokólarnym przed rozpoczęciem budowy? Może należałoby zabezpieczyć mienie społeczne w formie gwarancji lub zastosować kaucję zabezpieczającą? Może należałoby, ze względu na wielkość budowy i jej lokalizację, wykonać specjalny projekt organizacji ruchu tak, aby budowa mogła przebiegać bez przeszkód i mieszkańcy nie byli narażeni na uciążliwości z nią związane? W obliczu tylu pytań wystąpiliśmy w trybie dostępu do informacji publicznej o dokumentację budowlaną prowadzonej inwestycji.

Jako społeczność Międzylesia nie sprzeciwiamy się budowie nowego budynku. Odnosimy jednak wrażenie, że na etapie wydawania tej konkretnej decyzji o pozwoleniu na budowę nie do końca uwzględniono wszystkie problemy związane z obsługą ulokowanej wśród wąskich i niedostosowanych do ruchu ciężkich samochodów ulic.

Nam, mieszkańcom osiedla Mię­dzylesie, zależy nam przede wszys­tkim na skutecznym szukaniu roz­wiązań zaistniałej sytuacji. O to apelujemy.

Tadeusz Jaroszewski,
Przewodniczący Rady Osiedla Międzylesie

Małgorzata Albińska-Frank,
Wiceprzewodnicząca Rady Osiedla Międzylesie