Willa Dworek Halina w Aninie

Pierwszymi właścicielami willi byli Państwo Wajzensang. Z notatki umieszczonej w 1937 r. w przedwojennym lokalnym periodyku „Na Straży” wynika, że w owym czasie pan Wajzensang już nie żył. Złożono mu wówczas pośmiertne podziękowanie za starania nad rozwojem letniska Anin. Jeszcze wtedy, jego żona Halina zamieszkiwała posiadłość wraz z córką. Dom zmienił właścicieli.

Z karty ewidencji zabytków:
Dom przy ul. IV Poprzecznej 5 postawiony został w 1910 r. Obecni właściciele zakupili go w 1980 r. Wówczas to wyprowadzono z niego lokatorów, a budynek poddano gruntownej konserwacji. Dom usytuowany centralnie na działce na planie prostokąta ogrodzonej od strony ulicy drewnianym płotem sztachetowym, z furtką osłoniętą daszkiem okapowym. Siedlisko sprawia wrażenie uporządkowanego. Fundamenty z otynkowanego muru z cegły pełnej ceramicznej. Ściany o konstrukcji szkieletowej – słupy połączone ryglami na pióro-wpust. Więźba dachowa – krokwie sosnowe połączone na zacios, wzmocnione jętkami. Dach pokryty blachą. Podczas gruntownego remontu dom częściowo przebudowano (zwłaszcza poddasze) oraz całkowicie odtworzono i nakryto dwuspadowym dachem wschodnią werandę (pierwotnie był on pulpitowy). W elewacji południowej znajduje się parterowa weranda – niezwykle ozdobna. Wiele geometrycznych i roślinnych detali drewnianych ujętych w 5 pól zamkniętych w trzech środkowych polach łukami odcinkowymi przerywanymi stężniami. Zachowano pierwotny podział wnętrz mieszkalnych oraz wiele elementów dekoracyjnych – parapety, kaflowe piece grzewcze wraz ze zwieńczeniami, stolarkę okienną i drzwiową, podłogi oraz płytki w kuchni i łazience. Zachowano m.in. okna ościeżnicowe z oryginalnym wieloszybowym podziałem, zamocowane na fabrycznych zawiasach czopowych, z zewnętrznymi okiennicami płycinowymi, profilowanymi, zamykanymi od zewnątrz na kowalskie antaby. Na zewnątrz – ozdobne, misternie wycinane nad- oraz podokienniki. Wszelkie okucia oryginalne.

Najpilniejszym postulatem konserwatorskim jest wpisanie obiektu do rejestru zabytków oraz wytypowanie go do nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na „Obiekt zadbany”…”

W lutym 2018 roku rozpoczęliśmy w Gazecie Wawerskiej cykl publikacji
dotyczących spuścizny E.M.Andriollego na terenie dzielnicy Wawer. W każdym kolejnym egzemplarzu naszego czasopisma znajdziecie Państwo inny budynek, prezentowany w formie akwareli/rysunku. Możecie sami typować do publikacji konkretne obiekty: p.grzegorczyk@ gazetawawerska.pl najlepiej z jakimś opisem, historią związaną z budynkiem lub/oraz z działką na której stoi. Dzisiaj prezentujemy – już
dwudziesty pierwszy z kolei – budynek z Anina znajdujący się na liście
gminnej ewidencji zabytków.

Autor akwareli:
Radosław Maciej Kakareko – absolwent Wydziału Architektury Politechniki
Warszawskiej gdzie doskonalił warsztat studiując m.in. rysunek
i malarstwo, członek Związku Artystów Polska Sztuka Użytkowa. Tematem
wiodącym jego akwareli jest architektura i pejzaż miejski – głównie
Wenecji i Białegostoku (jego rodzinnego miasta). Maluje również portrety
i martwe natury. Facebook: R.Kakareko.akwarele