Dębom z ul. Izbickiej na ratunek…

Autor: , Osiedle: Radość Data: .

To nie był mój pomysł. Przy okazji nagłej wycinki 1 ha lasu na rogu ulic Zagajnikowej i Patriotów, na początku marca b.r., zaczęliśmy w Stowarzyszeniu baczniej studiować najświeższe plany przebudowy wawerskich torów. O dostęp do tych dokumentacji poprosił mnie także Wojciech Kempiński, mieszkaniec Radości, emerytowany architekt.

10 maja odebrałem od niego maila, w którym zwrócił uwagę, że proponowane rozwiązanie zjazdu do tunelu pod torami, po wschodniej stronie ul. Izbickiej w Radości, wiąże się z wycinką skupiska 4-ech dębów (vis a vis Domu Parafialnego „Caritas”), z których co najmniej 1-2 mają wymiary pomnikowe. Do maila dołączył rysunek z propozycją usunięcia kolizji i uratowania drzew (środkowy wariant na rysunku obok).

Po zapoznaniu się z koncepcją przebudowy zjazdu autorstw pana Wojciecha, uznając, że być może udałoby się nie ingerować w długość zjazdu do tunelu (tym samym zmieniając jego pochylenie), narysowałem własną propozycję rozwiązania kolizji (dolny wariant na rysunku obok). Nadmienię, że żaden z nas nie jest inżynierem drogowym, więc obie propozycje noszą znamiona wyłącznie studialnych koncepcji, a jednak uznałem, że warto je narysować i dołączyć do interpelacji, aby próba ratowania drzew okazała się konstruktywna i prawdopodobna. Taka interpelacja została przeze mnie złożona w dniu 12 maja.

Równolegle z interpelacją dokonałem wpisu nt. dębów na swoim oficjalnym profilu radnego na stronie internetowej Fb. Tuż po publikacji odezwała się do mnie Maja Kurzyna – radna osiedla Radość – deklarując pełne poparcie i pomoc w walce o ocalenie drzew. Niezwłocznie podjechała pod dęby sprawdzając ich stan i obwody.

U góry: lokalizacja skupiska 4-ech dębów.
Poniżej – widok na drzewa z ul. Izbickiej, fot.W. Kempiński

Już następnego dnia umówiłem się na miejscu ze znanym stołecznym dendrologiem i arborystą, biegłym sądowym, rzeczoznawcą Jaremą Andrzejem Rabińskim (mieszkańcem osiedla Radość!). Wspólnie zmierzyliśmy obwody wszystkich 4 pni (na wys. 1,3 m nad poziomem posadowienia). Jeden z obwodów przekroczył minimum „pomnikowe”. Ekspert dendrolog zwrócił mi uwagę na istotne akty prawne, które rzucają dodatkowe światło na istniejącą kolizję projektowanego zjazdu do tunelu ze skupiskiem 4-ech dębów i mogą mieć znaczenie w walce o to co wg pesymistów nieuniknione, a to między innymi:

  • Art. 5 Konstytucji RP, w którym zapisano że: „Rzeczpospolita Polska strzeże niepodległości i nienaruszalności swojego terytorium, zapewnia wolności i prawa człowieka i obywatela oraz bezpieczeństwo obywateli, strzeże dziedzictwa narodowego oraz zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju”.

Przywołany artykuł Konstytucji RP przewiduje obligatoryjność jego wypełniania, oraz że nie istnieje supremacja jakichkolwiek działań inwestycyjnych nad potrzebę ochrony środowiska (w tym ochrony drzew), a także, że wszystkie organa administracji publicznej są obowiązane obligatoryjnie (a nie jedynie fakultatywnie) wykonać ten konstytucyjny nakaz.

Zasada zrównoważonego rozwoju jednoznacznie wskazuje, że NIE MA SUPREMACJI jakichkolwiek działań inwestycyjnych nad potrzebę ochrony środowiska, w tym ochrony drzew.

  • Art. 74 ust.1 Ustawy Prawo Ochrony Środowiska, w którym zapisano że: „W trakcie przygotowywania i realizacji inwestycji należy zapewnić oszczędne korzystanie z terenu”.

Wymóg ten mają w szczególności uwzględniać projektanci oraz organy administracji ustalające warunki zabudowy i zagospodarowania terenu, a także organy administracji właściwe do spraw wywłaszczania nieruchomości. Wypadałoby więc rozważyć, czy rozwiązania projektowe przyjęte w analizowanym projekcie budowalnym, nie stanowią zaprzeczenia przywołanego powyżej obowiązującego (obligatoryjnie a nie fakultatywnie) wymogu prawnego.

  • Art. 75 Ustawy Prawo Ochrony Środowiska,

Ust.1: „W trakcie prac budowlanych inwestor realizujący przedsięwzięcie jest obowiązany uwzględnić ochronę środowiska na obszarze prowadzenia prac, a w szczególności ochronę gleby, zieleni, naturalnego ukształtowania terenu i stosunków wodnych.”

Ust.2: „Przy prowadzeniu prac budowlanych dopuszcza się wykorzystywanie i przekształcanie elementów przyrodniczych wyłącznie w takim zakresie, w jakim jest to konieczne w związku z realizacją konkretnej inwestycji.”

Należy zadać pytanie, czy w tym konkretnym przypadku inwestor rzeczywiście uwzględnił wymogi ochrony środowiska, a w szczególności ochronę cennego przyrodniczo i krajobrazowo skupiska 4-ech dębów? Czy brał pod uwagę inne warianty rozwiązań zjazdu do tunelu, które uchroniłyby cenny drzewostan przed wycinką?

  • Rozporządzenia Ministra Rozwoju w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego, gdzie zgodnie z Art. 14 ust. 5 d) zapisano, że „Część opisowa projektu zagospodarowania działki lub terenu (winna) zawiera informacje i dane o charakterze, cechach istniejących i przewidywanych zagrożeniach dla środowiska (…) i ich otoczenia w zakresie zgodnym z przepisami odrębnymi;”

Nie mieliśmy wglądu w część opisową projektu zjazdu do tunelu, ale bardzo chcielibyśmy wiedzieć, czy zostały tam uwzględnione „zagrożenia dla środowiska”, powodowane przez przyjęte rozwiązania projektowe.


Powstała w 2007 roku Federacja Arborystów Polskich zrzesza teoretyków i praktyków pracujących na rzecz ładu przyrodniczego i ochrony drzew. Trzy pierwsze cele działalności ze statutu Federacji to:

  1. Praca na rzecz środowiska przyrodniczego na obszarze działania stowarzyszenia.
  2. Edukacja ekologiczna, promocja postaw proekologicznych.
  3. Działalność na rzecz ochrony i promocji dziedzictwa kulturowego oraz środowiska przyrodniczego.

Interpelacja w sprawie doprowadzenia do korekty przebiegu rozjazdu z ulicy Izbickiej przy projektowanym tunelu, na wysokości Domu Parafialnego „Caritas”, celem uratowania przed wycinką dwóch okazałych dębów:

Jeden z mieszkańców osiedla Radość zwrócił moją uwagę, że sposób w jaki został zaprojektowany od strony wschodniej zjazd do tunelu pod torami kolejowymi, de facto zakłada wycinkę 4-ech dębów rosnących po północnej stronie ul. Izbickiej na wysokości Domu Parafialnego „Caritas”. Dwa z tych dębów posiadają pnie o obwodach ok 2,90 oraz 3,23 metra, czyli wymiarowo kwalifikują się na „Pomniki Przyrody”. Pozostałe 2 dęby maja pnie o obwodach 1,53 i 1,64 m. Ze względu na te wymiary, ale także na wymiary koron, dwa najokazalsze dęby wyróżniają się wśród innych drzew tego samego gatunku w skali osiedla, także ze względu na walory krajobrazowe (ponieważ położone przy jednej z ważnych arterii) oraz występowanie w skupisku.

Interpelacja ta była konsultowana i uzyskała poparcie radnych osiedla Radość.

Wierzę w to, że wolą Zarządu Dzielnicy, Rady Osiedla Radość, oraz pod naciskiem opinii publicznej udałoby się doprowadzić do pewnej korekty przebiegu tego rozjazdu przed tunelem, aby uchronić przed wycinką 2 największe okazy.

W załączniku – zdjęcia oraz propozycja korekty przebiegu rozjazdu.

Od góry: stan (jeszcze) istniejący, Czarnymi punktami zaznaczono 4 pnie dębów rosnących na wysokości budynku „Caritasu”.

Rysunek środkowy: propozycja przeprojektowania początkowego odcinka zjazdu do tunelu nadesłana przez arch. Wojciecha Kempińskiego, mieszkańca Radości. Skupisko 4-ech dębów poza obszarem ingerencji drogowej.

Rysunek dolny: propozycja przeprojektowania przygotowana przez arch. P. Grzegorczyka nie ingerująca w rampę zjazdową do tunelu.